Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Negare non possum. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? At, si voluptas esset bonum, desideraret. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper
tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.

Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi
mercedem exigit.

Ita credo.: Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
Stoici scilicet.: Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum.
An eiusdem modi?: Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Duo Reges: constructio interrete. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Sed fortuna fortis; Bork Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Cur id non ita fit? Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Haec ego non possum dicere non esse hominis quamvis et belli et humani, sapientis vero nullo modo, physici praesertim, quem se ille esse vult, putare ullum esse cuiusquam diem natalem.